توقیع شریف از حضرت بقیة الله(ع) به افتخار یکی از شیعیان
علي [راوي و ناقل خبر] ميگويد: پس از تصميم و آماده شدن براي سفر حجّ و خداحافظي با دوستان و آشنايان ، عازم حركت بودم كه از ناحيهء مقدّسهء حضرت صاحبالامر (عج) فرماني رسيد كه: « ما از اين سفر[حجّ] تو ناخشنوديم و كراهت داريم ، ولي موضوع موكول به تصميم خودت ميباشد ». من كه از اين امر غمگين شده بودم ، با تقديم عريضهاي خدمت حضرتش (عج) عرضه داشتم كه دستورتان را اطاعت كرده ، از اين مسافرت منصرف گرديدم ؛ ولي از عدم توفيق زيارت خانهء خدا اندوهگين شدهام. در پاسخ توقيعي شرف صدور يافت كه: «دلتنگ مباش! به خواست خداوند سال آينده به حجّ خواهي رفت »
در آستانه ی سال بعد ، ضمن عريضه اي به حضور مباركشان اجازه خواستم و مرحمت فرمودند. بار ديگر طيّ نامه ی ديگري معروض داشتم كه در اين سفر با محمّد بن عبّاس كه به ديانت و امانت وي اطمينان دارم همراه خواهم بود. در پاسخ فرمودند: « اسدي همراه خوبي است. اگر آمد، كسي را بر او ترجيح مده ». پس شخص نامبرده نيز آمد و با هم به سفر حجّ رفتيم.
نظرات شما عزیزان: