حتما تا به حال بارها و بارها شنیده و خوانده اید که امام حسن عسکری علیه السلام در چه شرایطی زندگی می کردند. ایشان سال های زیادی از عمرشان را در زندان گذراندند. در همان زمان ها بود که خلیفه ی وقت دستور داده بود تا همه ی زنان و کنیزان امام را معاینه کنند و هرکس که نشانی از بارداری داشت، پیدا کنند. خداوند هم برای حفظ جان امام مهدی علیه السلام، کاری کرد که هیچ کس متوجه بارداری نرجس خاتون سلام الله علیها نشود.
اما آیا بعد از تولّد امام، جان ایشان از خطرها حفظ شد؟
از زندگی مخفیانه ی ایشان در 5 سال اول زندگی و بعد هم آغاز غیبت صغرا، می توان فهمید که در آن شرایط هم جان ایشان همچنان در خطر بوده است.
در دوره ی غیبت کبرا هم اگر امنیت جان امام کمتر نشده باشد، بیشتر نشده است،برای همین ایشان هنوز هم در خفا زندگی می کنند؛ یعنی یکی از دلایل رفتن به غیبت کبرا و طولانی شدن آن، ترس از جان امام است.
شاید بپرسید دلیل این حرف ما چیست!
ما برای این حرف خود به یکی از احادیث امام باقر علیه السلام که در تفسیر آیه ای از قرآن فرموده اند، اشاره می کنیم:
«هنگامی که مهدی ما ظهور کند، این آیه را می خواند: "از شما فرار کردم، هنگامی که از شما ترسیدم، پس خداوند به من حکم داد و...(1)"»(2)
و این یعنی اینکه تا زمانی که ترس از جان امام برطرف نشود و یا شرایط زندگی علنی ایشان در بین مردم فراهم نشود، حضرت ظهور نخواهند کرد(3).
پی نوشت:
1ـ 26 (شعرا)، 21؛
2ـ بحارالانوار، ج52، ص281 و 292؛
3ـ برای آشنایی بیشتر با دلایل غیبت که در روایات آمده به مقاله ی "دلایل هشتگانه غیبت" مراجعه کنید.
نظرات شما عزیزان: